«Жаман уул атасы өлгөндө көбөт». Атадан балага мурас калат. Тапканы-ташканы, там-тарагы, мал-мүлкү, ж.б. байлыктарына эгедер ошол баласы болот. Ата жети метр кездеме оронуп, түбөлүк жайына жатат. «Мал-мүлк т.а. атанын байлыгы балага опо эмес» – деген. Атасынын көзү өтөөрү менен уулу байлыкты уруна албай, четинен тугото баштайт,арак-шарап ичет. «Кой дечу кожо жок, ай дечү ажо жок», козунон чаар чымын учуп, мае болот, кобот. Ээлигип-жээлигип, аял алгысы, жарын чангысы келет. Ошондой да кылат. Таманы жер баспайт. Макалды чечмелеп келгенде ушундай Түшүнүү керек.
Кыргыз
