Теңирим берген кок маиса, Жаралган атам заманда. Кутушот коктом майрамын, Асманда жылдыз, ай, кун да. Коктом, коктом, коктом, Куттук биз сени салайга. Тенирим берген кок маиса,
Кок менен жердик корку бул.
Көйкөлгөн тоого корк берген, Кызгалдак, каакым коп болгон. Коктом, коктом, коктом, Теңир кок берген кок байса, Келе кор бизге тезирээк. Жер айрылып кок чыксын, Желин айрылып сут чыксын. Угулсун коктон кулдурок, Коктом, коктом, коктом, Келе кор бизге жел, коктон. Тенирим берген кок байса, Коп куттурбой бизге кел. Кош огузун шаймандайт, Баба дыйкан уроон сээп, Коктом, коктом, коктом, Келе кор бизге жел, коктон. Тенир кок берген кок байса, Дыйкандарга эгин бер, Малчыларга толун бер, Кампа толо дан болсун, Короо толо мал болсун. Мал кармаган бай болсун, Арбын айран, мол болсун. Кымыран кымыз коп болсун, Мал атасы Малабай, Элге майлуу сут берсин. Ойсул ата, ой Камбар, Элге шыбат, куч берсин. Камбар ата балдары, Кара курттай жайнасын. Чычаң ата, ай муйуз, Чолпон ата, кумпа баян, Солто мерген, черте баян, Жамаатына жар болсун. Адам ата балдары, Акыл менен иш кылсын. Үрөөн сээп, мал багып, Эмгек менен кун корсун. Кайыптарды сыйласын, Чер токойду кыйратып, Кайың, талды кыйбасын. Ой-тоодогу кайберен, Ойрондолуп ийбесин, Кок тенир жар болсун, Бейилдери оңолуп, Касташкандар токтолсун. Согушкандар жоголсун, Ымандары оңолуп, Каниет кылса баарына, Кайыр берсин кобуроок, Жетим, жесир, карыпка. Өкүмчүлүк кылбасын, Карыларын урматтап, Кичүүлөрүн сыйласын. Узун болсун өмүрү, Оорубасын, оңолсун, Учуктары узарып. Бала күтсүн, бар болсун. Кылган ишин жактырып,
Коко тенир колдосун. Оомийин!
Кыргыз
